Ellen werkt al jaren met veel plezier als triagist op de huisartsenpost in Breda. “Het Amphia Ziekenhuis ligt bij mij om de hoek, dus ik fiets elke dienst naar mijn werk,” vertelt ze enthousiast. “Ik leef echt mee met mijn patiënten en het geeft me voldoening als ik ze kan kalmeren in een spannende situatie. En na een hectische dienst trek ik met een goed gevoel de deur weer achter me dicht.” 

Met aanstekelijk enthousiasme deelt Ellen haar belevenissen op de post. Haar werk is niet alleen nuttig, maar ook dankbaar en enorm veelzijdig. 

Van Bed & Breakfast naar triagist 

Jarenlang runt Ellen samen met haar Noord-Ierse man een succesvolle Bed & Breakfast in Frankrijk. Maar toen hun zoon werd geboren, besloten ze terug te keren naar Nederland. “Mijn man vond hier een mooie uitdaging, en ik kon natuurlijk niet stilzitten,” lacht ze. “In het toerisme was op dat moment weinig werk te vinden, dus ik ging nadenken over wat ik écht wilde doen. Als kind wilde ik altijd al in een ziekenhuis werken, maar een vierjarige hbo-opleiding trok me niet meer aan.” 

Ze besloot de opleiding tot doktersassistent te volgen, werkte enkele jaren in huisartsenpraktijken, en maakte daarna de overstap naar triage. 

Een ondernemende aanpak 

Ellen rondde het theoretische deel van haar opleiding tot doktersassistente af vanuit huis, terwijl ze voor het praktijkgedeelte naar Utrecht moest reizen. Zonder een opleidingsinstituut dat voor haar een stageplek regelde, ging ze zelf langs bij huisartsen met een briefje in de hand. En met succes. Na een paar jaar ervaring deed een vriendin de suggestie eens te komen kijken op de huisartsenpost. “Misschien is dat wel iets voor jou,” zei ze. Ellen ging kijken, solliciteerde, en werd direct aangenomen. “Binnen anderhalf jaar had ik mijn diploma als triagist op zak.” 

Meer dan alleen de telefoon opnemen 

Het werk als triagist biedt Ellen elke dag nieuwe uitdagingen. “Wat mijn werk zo mooi maakt, is dat ik elke dag iets nieuws leer,” vertelt ze. “Als senior triagist werk ik nauw samen met de kernteamarts. Ik ondersteun collega’s bij medische vragen en coördineer de zorg, zodat huisartsen en chauffeurs snel kunnen uitrukken wanneer dat nodig is.” 

Omloopdienst 

Naast haar rol als triagist werkt Ellen ook regelmatig in de ‘omloopdienst’. “Dan ben je eigenlijk van alle markten thuis,” legt ze uit. “Ik ontvang patiënten en stel ze gerust. Soms maak je heftige dingen mee, zoals iemand met brandwonden of een klusser die een spijker door zijn hand heeft geslagen. Hoe heftiger de situatie, hoe meer ik op mijn plek ben. Hoe harder het bloedt, hoe leuker ik het vind,” zegt ze met een knipoog. Daarnaast assisteert ze de arts bij praktische handelingen, zoals hechten en het plaatsen van katheters. “Geen dag is hetzelfde, elke dienst is anders.” 

Waarom triagist worden? 

“De flexibele werktijden zijn voor mij een groot voordeel,” benadrukt Ellen. “Mijn zoon hoefde nooit naar de bso, we wisselden elkaar thuis af en dat werkte perfect. Voor wie dit werk overweegt: flexibiliteit is belangrijk, want het is geen 9-tot-5-baan. Je werkt onregelmatig, en dat moet je liggen.” Er zijn bovendien volop doorgroeimogelijkheden. “Je kunt je specialiseren in calamiteiten, deelnemen aan commissies zoals ‘Veilig Thuis’, of doorgroeien naar een functie als huisarts-ondersteuner of senior triagist.” 

Ellen sluit af met wat haar echt drijft: “Je moet vooral willen helpen. Ik vind het oprecht rot voor mensen die met een nare ervaring op de post komen. Juist dan kan ik het verschil maken.”